زیر گنبد سبز
بسم الله النور
مدینه را ندیده ام،
اما در تصوراتم همان گنبد سبز زیبا و گلدسته سفید آن را می بینم،حرمی با شکوه با صحن های بزرگ و سنگ فرش شده،و ساختمان های بلند و شیکی که اطراف آن ساخته شده.
آن طرف تر اما، برایم قابل تصور نیست،
نمیدانم بقیع کدام قسمت از مدینه است،
اما امام بی حرم برایم قابل تصور نیست.
اصلا تصورش برای آدم روضه می خواند،
روضه امامی که غریب مانده،
امامی که حرم ندارد...
شاید راز تاریخ شهادت پدربزرگ و نوه همین باشد،
اصلا شاید یک نفر از خودش بپرسد چه شد که نوه رسول الله اینگونه غریب ماند؟
اصلا چه شد دختر رسول الله(نه یک آدم معمولی،رسول خدا،ولی و حجت خدا) در شهری که پدر سالیان سال عمرش را برای هدایت و راهنمایی مردم گذاشته بود،بی نشان و مخفیانه دفن شد؟
اصلا شاید رازش همین پرسش های مهم و کارساز بوده است،
شاید یک نفر از غریبی این امام به غربت امام دیگر برسد،
از غربت حسن علیه السلام به غریب کربلا حسین علیه السلام برسد،
به غربت و خفقان دوران امام سجاد(علیه السلام) برسد،
تا امام غریب مان امام رضا جان،که از هر آشنایی آشناتر است.غریب الغربا صدایش می زنند،
غریب است اما صاحبخانه است،
غریب است اما غریب نواز هم...
بعد برسد به غربت و خفقان دوران امام جواد،امام هادی و امام حسن عسکری
(علیهم السلام)
اصلا شاید یک نفر این قدر در این سؤال تکراری جلو برود تا از خودش بپرسد چرا امام زمان مان این قدر غریب مانده؟
اصلا شاید راز تاریخ شهادت یکسان پدربزرگ و‌نوه همین باشد،
توجهی به عمق یک سؤال، و توجهی به جواب عمیق تر آن...
🏴 چیزی که امام حسن مجتبی علیه‌السّلام را شکست داد، نبودن تحلیل سیاسی در مردم بود. مردم، تحلیل سیاسی نداشتند. چیزی که فتنه خوارج را به‌وجود آورد و امیرالمؤمنین علیه‌السّلام را آن‌طور زیر فشار قرار داد و قدرتمندترین آدم تاریخ را آن‌گونه مظلوم کرد، نبودن تحلیل سیاسی در مردم بود واِلّا همه مردم که بی‌دین نبودند. تحلیل سیاسی نداشتند. یک شایعه دشمن می‌انداخت؛ فوراً این شایعه همه جا پخش می‌شد و همه آن را قبول می‌کردند!
۱۳۷۲/۸/۱۲ آیت الله خامنه ای
